Tony Le Duc toont de schoonheid van lokale ambacht.
Er zijn weinig fotografen die food en onze ambacht sprekender in beeld brengen dan Tony Le Duc. Op zijn palmares staan ontelbare samenwerkingen met gerenommeerde chefs waarmee hij gerechten tot kunstwerken verhief. Le Duc verschaft met zijn meesterwerken een podium aan creatieve koks waarop ze hun creaties aan een breed publiek te berde kunnen brengen.
Zijn nieuwe project Terroir.be is een informatief digitaal platform over streekproducten en culinaire ambacht. Een site waarop ingrediënten en ambacht volgens de signatuur van Tony Le Duc in beeld worden gebracht en gekoppeld worden aan het favoriete recept van de producent. Het resultaat is een rijk gevulde website die het lokaal kopen en consumeren op een ontegensprekelijke manier aanmoedigt. Lazy Monday nam contact op met Tony Le Duc om meer te weten te komen over zijn boreling; Terroir.be.

Tony, het is al even geleden dat we elkaar spraken. Hoe gaat het met je sinds de lockdown?
Twee weken voor de lockdown kreeg ik een grote fotografieopdracht maar die werd even abrupt stopgezet als de sluiting van de Horeca. Op vrijdag 12 maart was ik in enkele Brugse restaurants beelden aan het maken van de laatste service voor de opgelegde sluiting. Ik heb het de drie weken die daarop volgde heel rustig gehouden en ben uiteraard in mijn kot gebleven. Alle aandacht is naar mijn serre en mijn moestuin gegaan. Die twee hebben er nog nooit zo netjes bijgestaan.
Je hebt nu waarschijnlijk ook veel tijd voor je nieuwe project Terroir.be. Is het idee hiervoor spontaan opgekomen of borrelde het al een tijdje?
In 2016 heb ik ‘Garage Culinair’ gemaakt. Een boek over hobbykoks die in hun achtertuin, garage of zolder bezig waren met culinaire ambachten. Dat werkte zó inspirerend dat ik er meer mee wilde doen. Ondertussen, vijf jaar later, is lokaal kopen populairder dan ooit. Ik ben er van overtuigd dat deze trend zich na deze vervelende Corona periode verder zet.
Vorig najaar heb ik het concept rond ambachten aan de redactie van Knack weekend voorgesteld en ze waren er direct voor gewonnen. Sinds januari publiceer ik tweewekelijks een aflevering over culinaire ambachten. Het idee om er een online platform van te maken had ik vanaf het begin. De kookboekenwereld lag vorig najaar al zwaar onder druk en vandaag speelt zich in die sector een drama af. Een digitaal platform was dus de meest aangewezen toepassing.

Op welke manier wil je de consument overtuigen om lokaal te kopen?
Als je lokaal koopt dan moet er ook lokaal worden geproduceerd. Na wat onderzoek heb ik vastgesteld dat er vandaag héél veel culinaire ambachtelijke producten worden gemaakt. Vaak zijn die producenten slechts gekend bij de happy few – onze foodies en de restaurateurs – en té weinig bij het grote publiek. Daar wil ik dus iets aan doen. Graag zie ik straks een volwaardig online werkinstrument waarbij de gebruiker, eender waar hij of zij zich bevindt in België op zijn mobiel kan zien welke interessante lokale producten beschikbaar zijn. Where ever in België.
We beginnen bescheiden maar de bedoeling is om, zodra de lockdown voorbij is, veel nieuwe reportages te gaan maken. Mijn doel is om met Terroir.be de beeldende gouden gids van de culinaire ambachten van België te maken. Het is ambitieus maar ik heb tijd.
“Een warme oproep naar alle chefs: stel ons interessante gedreven culinaire ambachtslui voor.”
Ambachtelijke producten koppelen aan recepten lijkt voor de hand liggend maar jou kennende, zal er wel een vernieuwende twist zijn. Hoe onderscheid je je?
Het ambachtelijk product en zijn makers staan voornamelijk in de kijker. Beeldend en informatief. Dat op zich is al bijzonder om daaraan een website te besteden. De consument zal zich echter afvragen “wat doe ik met die ingrediënten?” Het lijkt me dus nodig om een toepassing te tonen… een recept. Dat kan heel eenvoudig zijn bijvoorbeeld een producent van hoeveboter geeft het recept van Hofmeesterboter. De producent van Belgische saffraan gaat exotisch en creëert een hummus van wortel/aardpeer en saffraan. Het recept kan ook van een bevriende chef van de producent komen. Deels worden de gerechten ter plaatse bij de producent gemaakt, deels bij mij in de studio. De informatieve website wordt zo ook een praktische kookwebsite.

Hoe ga je te werk? Ga je eerst op zoek naar een ingrediënt en nadien een recept of vertrek je vanuit het recept?
We vertrekken vanuit het ingrediënt en de gedrevenheid van de producent. Een aantal van de criteria zijn : kleinschalig, gemaakt met passie, geduld en veel handenarbeid. Ik werk samen met vakmensen on the field om de juiste ambachten bij elkaar te krijgen die aan die criteria voldoen. Daarnaast ben ik er zeker van dat chefs ook een rol kunnen spelen in dit project. Chefs zijn eigenlijk de culinaire ambassadeurs van onze lokale producenten.
Dus met deze een warme oproep naar alle restaurant- en brasseriechefs of wie dan ook in de Horeca: doe mee en stel ons interessante gedreven culinaire ambachtslui voor. Wij doen de rest en jij komt mee in het verhaal met een recept.
Wanneer is het project geslaagd?
Van zodra het zijn werk doet waarvoor het moet dienen. Terroir.be is voornamelijk een tool om mensen te inspireren. Het was hoopgevend te zien dat lokale ambacht leeft. Ik kwam al jongelui tegen met universitaire diploma’s in heel uiteenlopende richtingen die zich stortten op culinaire ambacht. Daar krijg ik oprecht kippenvel van.

www.terroir.be
mail:studiotonyleduc@gmail.com
instagram: @terroir.be